-
Dla jednych bóg, dla drugich potwór.”Maestro” Justyny Miętlickiej
Kiedy trwa bożonarodzeniowy koncert, na jednych spadają sztuczne płatki śniegu, drugim wali się świat na głowę. Tak zaczyna się „Maestro” Justyny Miętlickiej. Wysublimowany gust dyrygenta dotyczy nie tylko muzyki, ale i kobiet. Ta druga pasja doprowadza do tragicznych wydarzeń, w których rykoszetem obrywa rodzina maestra. Zresztą już tylko z nazwy, bo chorobliwa ambicja muzyka prowadzi go na szczyty, a tam brakuje miejsca dla wszystkich. Aplauz otula nie mniej przyjemnie, niż namiętność. Melomani traktują maestra jak ucieleśnienie boga, przedstawiciele władz miasta oklaskują pomysł wybudowania filharmonii, której podarował czas, pieniądze i serce. Czyli maestro potrafi kochać. Mnie samą zaskakuje ta refleksja, ponieważ na kartkach powieści ukazany jest jak zimny egoista, wrażliwy na…
-
Piszesz – nie czytaj
Kiedy piszesz – nie czytaj. Tak mówią mądrzejsi ode mnie. To znaczy tylko wtedy, gdy spod twojej ręki rodzą się historie, inaczej przeniesiesz wrażenia z lektur do wnętrza powieści, nad którą pracujesz. Nie słucham ich, choć może powinnam. Na pewno szybciej powstałaby moja książka. Zastanawiałam się ile mnie samej będzie w książce. Autor zwykle zastrzega, że wszelkie podobieństwo jest przypadkowe, ale niejednokrotnie podkreśla, że inspirację czerpie z tego, co widzi, w czym uczestniczy on lub otoczenie. Przełożenie na papier jeden do jednego scenek z własnego życia byłoby obnażeniem się, a kto gotów jest wystawiać własne lęki, czy traumy pod osąd przypadkowych ludzi? Owszem, literatura może pełnić funkcję terapeutyczną, ale należy…
-
Ciekawostki o pisarzach
Każdy z nas ulubionego pisarza. Kiedy dowiadujemy się o nim czegoś zaskakującego, postrzegamy jego twórczość inaczej. Przedstawię dziś ciekawostki o pisarzach, może coś cię zaskoczy? Marek Hłasko nazywany jest „poetą jednego wiersza” za sprawą czajnika, po który wysłała go matka. Wrócił bez niego, za to z poezją. H. Ch. Andersen nocując w hotelu zawsze zabierał linę, na wypadek pożaru, by móc się ewakuować. Pod łóżkiem trzymał kartkę z napisem: „Ja tylko wyglądam jak umarły” – żeby nie pochowano go żywcem. Dla Virginii Woolf pisanie było tym, czym dla innych psychoanaliza. Ernest Hemingway tworzył na stojąco. Jedni twierdzą, że powodem był uraz wojenny, inni zaś, że dzięki temu nie zasypiał, co…
Może Ci się spodobać
Co łączy pisarza z aktorem
Piszesz – nie czytaj
Co powinna zawierać recenzja książki
-
Jak wydać książkę?
Co robi autor po napisaniu powieści? Szuka wydawcy. Jeszcze zanim ukończy tekst sen z powiek spędza mu pytanie „Jak wydać książkę?”. Wydać książkę może dziś KAŻDY. TAK! Oczywiście pod warunkiem, że ją napisze. Istnieją trzy sposoby: – wydawnictwo tradycyjne – self-publishing – wydawnictwo usługowe (tzw. vanity, od próżności) Przechodziłam przez podobny dylemat, po ukończeniu pierwszej powieści obyczajowej. Rozważałam kilka modeli wydawniczych, przy czym najbardziej zależało mi na wydawnictwie tradycyjnym, czyli takim, które zainwestuje w debiutantkę. Zapoznałam się z trzema podstawowymi sposobami, dzięki którym powieść mogłaby zaistnieć. Euforia mieszała się z niepewnością. W końcu zainwestowałam w nią pół roku życia. Wiedziałam, że książka pojawi się a rynku, choćby przyszło mi ją…
Autorka prozy obyczajowej. Przez blisko dekadę występowała na deskach teatralnych. Eksplorowała skuterem deltę Mekongu, medytowała w tajlandzkiej jaskini, została pobłogosławiona przez hinduskich braminów. Mówi o sobie, że jest kobietą samospełniającą się i wierzy, że ten proces nie ma końca.
