W jaki sposób zacząć książkę

W jaki sposób zacząć ksiażkę, żeby utrzymać czytelnika i żeby zechciał sięgnąć po kolejne?

---

Bywają książki zniechęcające od pierwszych stron. Przed porzuceniem lektury  powstrzymują Cię zapewniania recenzentów, że warto wejść głębiej. Po jakimś czasie akcja nabiera rozpędu, wydarza się coś, co magnetyzuje i już nie możesz się oderwać. Jeśli się nie zniechęcisz – wygrywasz.

Prolog

Nierzadko spotykamy się z prologiem, brak w nim głównego bohatera, ciężar kładziony jest na wprowadzenie czytelnika w dalsze wydarzenia. Prolog poprzedza fabułę. O ile zabieg sprawdzał się w XIX wieku, obecnie, jeśli nie jest napisany naprawdę dobrze, może wodzić za nos, nie wnosić żadnych wartości.

Akcja

A może by tak od razu wielki wybuch? Wrzucasz czytelnika w środek akcji, a główny bohater zmaga się z trudnościami. Interesujące. Pamiętaj jednak, że musisz mieć coś w zanadrzu, bo jeśli już od pierwszej sceny wciągniesz czytelnika, będzie oczekiwał rosnącego napięcia. Jeśli nie spełnisz jego oczekiwań, narażasz się oskarżenia o tanie chwyty. Uwielbiam takie początki, przepadam. A potem rozliczam autora z obietnicy złożonej na początku. Biada mu, jeśli łyknęłam haczyk i nic za tym nie szło. Fabuła ciągnęła się jak Moda na sukces, a ja zabrnęłam tak daleko, że szkoda było porzucać książkę w połowie. Na koniec towarzyszył mi zawód i rozczarowanie.

Linearnie

Znaczy po kolei. Od punktu A, do punktu Z. Pod warunkiem, że Twój czytelnik nie zaśnie przy C. Najpierw było to i to, potem tamto, a teraz najlepsze! Ej, wstawaj, bo teraz dzieje najważniejsze. Otóż to, dotarłeś do momentu, który mógłby być początkiem powieści. Daj ją czytelnikowi na dzień dobry, a istnieje szansa, że nie tylko nie zaśnie, ale będzie Cię czytał z wypiekami na twarzy.

In medias res

Autor serwuje wydarzenia ze środka książki, a potem cofa się w chronologii. Dopóki fabuła nie dotrze do momentu z początku, masz względny spokój, ale czujesz napięcie. Wiesz, że coś się wydarzy i czekasz. A potem? Na dwoje babka wróżyła.

Robert Małecki Wstyd rozpoczął słowami:

W sobotę, gdy Julia Karlińska obudziła się z ulotnym poczuciem szczęścia, jeden z jej synów został znaleziony martwy

Genialne! Od pierwszego zdania wiedziałam, że się nie zawiodę.

Podobnych zachwytów życzyłabym sobie przy każdej książce, obojętnie w którym miejscu fabuły.